Αυτό που κάνει τη τζαζ τόσο μοναδική είναι ότι δημιουργείται καθαρά στην Αμερική από τους Αφροαμερικανούς, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη μουσική για να εκφράσουν τους αγώνες τους ως Αφρικανοί, ως σκλάβοι και πώς πάλεψαν να αποκτήσουν κοινωνική θέση.
«Η jazz είναι ελευθερία»
Thelonius Monk (πιανίστας- συνθέτης)
Το είδος της μουσικής μπλουζ επικρατούσε στη Λουιζιάνα και χρησιμοποιούσε τον ήχο των τρομπέτων. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια και μετά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο.
Ήταν στη δεκαετία του 1890 όταν μπλουζ μελωδίες ανακατεύτηκαν με τις αισιόδοξες μελωδίες χορού του μαύρου πληθυσμού και με τη χρήση χάλκινων οργάνων, η τζαζ κατέλαβε την Αμερική. Ο Charles ‘Buddy’ Bolden ήταν αρχηγός συγκροτήματος αφροαμερικανικής καταγωγής. Ονομάστηκε «Πρώτος άνθρωπος της τζαζ» από έναν ιστορικό ονόματι Ντόναλντ Μαρκήσιος.
Παρόλο που οι ρίζες της τζαζ έχουν συνεισφορά στη μουσική της Καραϊβικής, δεν ήταν τόσο διάσημη στις χώρες της Νότιας Αμερικής. Αυτό συνέβη επειδή, σε χώρες όπως η Βραζιλία, οι Αφρικανοί σκλάβοι διέμεναν στη δική τους εγκατάσταση, μακριά από τη λευκή κοινωνία. Έτσι, ο μαύρος πληθυσμός κατάφερε να διατηρήσει τον πολιτισμό και τη μουσική του.
Σύντομα, αυτή η μουσική έδωσε τη γεύση της στην κλασική μουσική και στα δημοτικά τραγούδια της αφρικανικής κουλτούρας των σκλάβων.
Σήμερα, αυτή η μορφή μουσικής έχει αναπτυχθεί για να προσαρμόζεται με άλλα είδη που επικρατούν όπως η ποπ, η ροκ και η φανκ. Λέγεται ότι η αρχική τζαζ δεν γράφτηκε, αλλά μεταδόθηκε σε γενιές ανθρώπων που απολάμβαναν τη μουσική και τη χρησιμοποιούσαν για αναψυχή.
Η τζαζ έχει γίνει τόσο ευρέως γνωστή που διδάσκεται σε διάφορα σχολεία και ιδρύματα όπως το Berklee και το New York Jazz Workshop. Η τζαζ, που είναι μια παλιά μορφή μουσικής, εξακολουθεί να είναι ένα είδος που ακούγεται ευρέως μαζί με το EDM, την ποπ, το hip-hop, το indie και το ροκ.