Από το 2010 η 22η Σεπτεμβρίου έχει καθοριστεί ως παγκόσμια ημέρα του Ρινόκερου, αφιερωμένη στα πέντε είδη ρινόκερου: Javan rhinoceros (Rhinoceros sondaicus), Sumatran rhinoceros (Dicerorhinus sumatrensis), White rhinoceros (Ceratotherium simum), Indian rhinoceros (Rhinoceros unicornis), Black rhinoceros (Diceros bicornis).
Ο μαύρος ρινόκερος στην πραγματικότητα είναι γκρι και διακρίνεται από το άλλο αφρικανικό είδος, τον λευκό, λόγω συλληπτήριου άνω χείλους που τον βοηθά στην πρόσληψη της τροφής (φύλλα, χόρτα, πόες). Αντίθετα τα χείλη του λευκού ρινόκερου είναι τετραγωνισμένα. Αμφότεροι διαθέτουν διπλό κέρατο, κατασκευασμένο από ίνες κερατίνης και όχι από οστό, που σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 60 εκατοστά μήκος ή μεγαλύτερο. Οι μαύροι ρινόκεροι εντοπίζονται κυρίως στην υπο-σαχάρια περιοχή, με εξαίρεση τις ομάδες που υπάρχουν στο Κονγκό και σε άλλα τροπικά δάση της Δυτικής Αφρικής. Οι λευκοί ρινόκεροι (αν και στην πραγματικότητα είναι γκρι) είναι τα μεγαλύτερα ζώα της Αφρικής (μετά τους ελέφαντες), είναι περισσότερο κοινωνικοί από τα άλλα είδη και εντοπίζονται κυρίως στη Βόρεια-Κεντρική Αφρική: το βορειότερο υποείδος είναι το πιο σπάνιο (μόλις 4 άτομα το 2006) και εμφανίζεται μόνο στο Εθνικό Πάρκο Garamba του Κονγκό, ενώ το νοτιότερο υποείδος είναι το πολυπληθέστερο όλων των ρινόκερων που υπάρχουν στον κόσμο.
Ο ρινόκερος της Ινδίας είναι ο μεγαλύτερος από τους τρεις Ασιατικούς ρινόκερους, του οποίου το χαρακτηριστικό είναι το μονό κέρατο που διαθέτει και μπορεί να φτάσει σε μήκος το πολύ μέχρι τα 60 εκατοστά. Όπως και των άλλων ρινόκερων, το κέρατό του αποτελείται από κεράτινες ίνες και όχι οστό, πρωτεΐνη που ως γνωστό υπάρχει και στα νύχια – τρίχες του ανθρώπου. Το δέρμα του έχει χρώμα γκρι ή γκρι-καφέ, δεν διαθέτει τρίχες και έχει εξογκώματα και ζάρες που κάνουν το σώμα του να εμφανίζεται ως πανοπλία. Γενικώς είναι μοναχικά ζώα. Παλαιότερα εντοπίζονταν σε μεγάλες εκτάσεις της Βόρειας Ινδίας, τώρα υπάρχουν μόνο διάσπαρτοι πληθυσμοί στην Ινδία και στο Νεπάλ.
Ο ρινόκερος της Ιάβας, είναι ίσως το πιο σπάνιο είδος θηλαστικού που υπάρχει στον κόσμο. Διαθέτει μόνο ένα μικρό κέρατο στη μουσούδα του και έχει προϊστορική όψη. Τα ενήλικα άτομα είναι γκρι και το δέρμα τους εμφανίζεται με επιμέρους πλάκες, λόγω των αναδιπλώσεων του άτριχου δέρματος. Η σημερινή τους διασπορά περιορίζεται στο Εθνικό Πάρκο Ujung Kulon της Ιάβας και στο Εθνικό Πάρκο Cat Tien του Βιετνάμ (υπάρχουν μόλις 10 άτομα). Ο ρινόκερος της Σουμάτρας, είναι αυτός που απειλείται περισσότερο με εξαφάνιση. Αν και είναι ο μικρότερος από τα άλλα τέσσερα είδη, παραμένει τεράστιος με τριχωτό παχύ δέρμα που μπορεί να φθάσει και το 1,5 εκατοστό πάχος. Το τρίχωμα του είναι μοναδικό μεταξύ των ρινόκερων, για αυτό και συχνά αναφέρεται ως ο “τριχωτός ρινόκερος”. Είναι ο μοναδικός Ασιατικός ρινόκερος με δύο κέρατα: ένα μεγάλο περίπου 30 εκατοστών και ένα μικρότερο που μετά βίας φτάνει τα 10 εκατοστά για αυτό και αρκετοί τον μπερδεύουν και νομίζουν πως διαθέτει μόνο ένα κέρατο. Παλαιότερα μπορούσε κάποιος να τον εντοπίσει, σε μεγάλους πληθυσμούς, στα Ιμαλάια, στη Νότια Κίνα, στη Μιανμάρ, στην Ταϋλάνδη, στο Λάος, στο Βιετνάμ, στη Μαλαισία, τη Σουμάτρα και το Βόρνεο. Σήμερα μικροί πληθυσμοί υπάρχουν σε αυτές τις περιοχές.
Περισσότερα για την Παγκόσμια Ημέρα του Ρινόκερου μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα World Rhino Day.
Για περισσότερες πληροφορίες, βίντεο, φωτογραφίες σχετικά με τους ρινόκερους επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Arkive.org.